Ας αναρωτηθούμε: τι μήνυμα παίρνουν τα παιδιά που το διαβάζουν; Πώς νιώθει ένας φτωχός μαθητής, όταν βλέπει τη δική του καθημερινότητα να τοποθετείται στο ίδιο καλάθι με τον «ανικανοποίητο» ποδοσφαιριστή; Η απάντηση είναι ηθικά προφανής – και εκπαιδευτικά επιζήμια.
Αν αυτό θεωρείται διδακτικό, τότε μιλάμε για πλήρη παρανόηση. Γιατί άλλο η μάνα που κόβει το φαγητό στα τρία κι άλλο ο σταρ που «υποφέρει» από υπερβολικές επιλογές. Η εξίσωση αυτή είναι ατυχής και προσβλητική, καθώς υποβαθμίζει τον πραγματικό πόνο της φτώχειας.
Η διδασκαλία της Οικονομίας είναι απαραίτητη, αλλά απαιτεί σοβαρότητα και σεβασμό. Η ανέχεια δεν είναι θεωρητικό παράδειγμα, ούτε συγκρίνεται με καπρίτσια πλουσίων. Όταν όμως παρουσιάζεται έτσι, το μάθημα που τελικά διδάσκεται δεν είναι η οικονομία, αλλά ο κυνισμός μιας κοινωνίας που εξισώνει τα άνισα.
Δικαίωμα σιωπής και γελοιοποίησης της εξεταστικής ...
Η εξεταστική επιτροπή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ...
