Μια άκρως ενδιαφέρουσα στιχομυθία μεταξύ δυο, αείμνηστων, βιομηχάνων της Νάουσας, του ιδρυτή της Βέτλανς Γρηγόρη Λαναρά και του ιδρυτή της εταιρείας Βαρβαρέσος, Γρηγόρη Βαρβαρέσου, μας θύμισε το βράδυ της Κυριακής, στα πενηντάχρονα της Βαρβαρέσος, ο κ. Κώστας Μερτζάνης, φίλος και συνεργάτης του αείμνηστου Γρηγόρη, επί 50 και πλέον χρόνια!
΄Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1970 και η κρίση στην κλωστοϋφαντουργία ήταν μεγάλη. Τότε μας προσέγγισαν για να αλλάξουμε το νήμα από βαμβακερό σε ακρυλικό. Βρέθηκαν λοιπόν ο Γρηγόρης Λαναράς και ο Γρηγόρης Βαρβαρέσος και τον ρωτάει ο πρώτος.-Πώς πας; Με το ζόρι τα βγάζουμε πέρα, του απαντά ο Βαρβαρέσος. Εσείς; τον ρωτά με την σειρά του. Λουλά...λεφτά ( κοινώς τρελά λεφτά) δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, του απάντησε ο Λαναράς. Μου έμεινε στο νου αυτή η συζήτηση.Όταν ενημέρωσα τον αείμνηστο Γιάννη Σιμομώκιο για αυτή μου είπε. Πρώτα θα κλείσει η Βέτλανς και τα Κλωστήρια και μετά εμείς. Συμπληρώσαμε λοιπόν 50 χρόνια λειτουργίας και πάμε για 100, όπως έλεγε το πρώτο καταστατικό μας΄είπε καταχειροκροτούμενος ο κ. Μερτζάνης. Ευχές να δώσει το...παρών και τότε ο κυρ Κώστας!
Δείτε video με το χαρακτηριστικό του απόσπασμα.
