Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
η προεκλογική περίοδος σιγά - σιγά ολοκληρώνεται και το ερώτημα παραμένει. Τι θα ψηφίσουμε;
Θα ήθελα, πολύ να βοηθήσω, αλλά αδυνατώ (όχι αδύνατος!).
Παρόλα αυτά, πιστεύω, ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές! Από όλα έχει ο μπαξές!
Από τη μια, υπάρχει ο κ. Λεβέντης.
Το όνειρό του, από ότι φαίνεται, θα πραγματοποιηθεί. Ας ελπίσουμε επιτέλους, ότι θα υλοποιηθεί, και το δικό μου όνειρο, να γίνω μονομάχος και όχι μονοπάχος!
Τώρα εάν δεν επιθυμούμε, τον προηγούμενο “σωτήρα”, υπάρχει και το Κ.Κ.Ε., σταθερή και παραδοσιακή αξία. Επιμένει, στην Μπριζίτ Μπαρντό και τη Σοφία Λόρεν, ως εναλλακτική!
Ακολουθεί, το κόμμα των ανδρών, των δυνατών. Πιστεύουν, ότι η πολιτική των άλλων κομμάτων, είναι τρίχες, για αυτό και είναι ξυρισμένοι! Επειδή γαυγίζουν αρκετά, υπόσχονται να χτίσουν κυνοκομεία, σε όλη την επικράτεια.
Συνεχίζουμε, με το ΠΑΣΟΚ. Υπερασπίζεται, το έργο του κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, για αυτό και επαναφέρει, τον κ. Λαλιώτη. Ζωή σε λόγου μας!
Για όσους ξέρουν κολύμπι και δεν χρειάζονται μπρατσάκια, υπάρχει, το ποτάμι. Εάν δεν μας αρέσει το σακίδιο του Σταύρου, μπορούμε να τραγουδήσουμε, το γνωστό παραδοσιακό άσμα, “μας πήρε το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός”!
Πλησιάζοντας στην ολοκλήρωση, της παρέλασης, βλέπουμε, τον ΣΥΡΙΖΑ. Χαίρεται που μας έσωσε από τον γκρεμό, αφού πρώτα μας οδήγησε στο χείλος!
Υπόσχεται ότι θα μας φέρει επιτέλους το νέο, με την Τασία, τη Θεανώ, τον Κατρούγκαλο, την Αυλωνίτη, τον Φίλη, τη Σακοράφα, … τον φραπέ γλυκό, με λίγο γάλα!
Για τους πολύ δύσκολους ψηφοφόρους, υπάρχει και το κόμμα της ΝΔ, ή αλλιώς κόμμα “λαχαναγορά”. Εάν είναι πρώτο κόμμα, θα προσφέρει δωρεάν, καρπούζια, ντομάτες και αγγγουράκια (με τρία Γ, που είσαι ρε Βαρουφάκη, μας έλειψες!).
Υπάρχει και το κόμμα των ΑΝΕΛ και της λαικής ενότητας και των κυνηγών κ.α.
Φίλοι μου,
δεν μπορώ να σας βοηθήσω, για το τι θα ψηφίσετε, αλλά μπορώ να σας παρουσιάσω, ποια είναι η κατάσταση της πατρίδας μας, κατάσταση η οποία “φαίνεται”, από τα λεγόμενα μικρά γεγονότα και όχι τα μεγάλα και τα φανταχτερά.
Αποφασίζουμε, λοιπόν, να πάμε σε ένα πανηγύρι, σε κάποιο χωριό μας. Δεν έχουμε παρά να προσέξουμε τη λίστα δώρων.
Παλαιότερα, στις “εποχές της ανάπτυξης”, προσφέρανε, ψυγεία, κουζίνες, τηλεοράσεις, μέχρι και αυτοκίνητα με τη Μόνικα συνοδηγό ή το Σφαλιάρα, συγνώμη Σπαλιάρα ήθελα να πω.
Διαλέγαμε και παίρναμε.
Στη σημερινή περίοδο, που όλα “βαίνουν καλώς”, τα δώρα είναι δύο κιλά κιμάς, ένα κιλό λουκάνικα, μπριζόλες, κοτούλα για σουπίτσα, αυγουλάκια, μερικές μπάμιες από τον κήπο μας, γαλατάκι από την αγελάδα μας!
Εγώ προσωπικά, έχασα για ένα ψηφίο, δύο κιλά λουκάνικα και φωτογραφία του χοίρου που είχε προσφερθεί.
Κάποιοι φίλοι μου, κερδίσανε, μοσχαρίσιο κρέας και φωτογραφία, τα αντίστοιχα μοσχάρια. Τώρα, γιατί εμένα αυτές οι φωτογραφίες, μου θυμίζανε κάποιους από τους τριακόσιους, θέλει ψάξιμο με οφθαλμίατρο!
Και ενώ αυτή είναι, δυστυχώς η σημερινή πραγματικότητα, ο κ. Καμμένος στο τηλεοπτικό δεκάλεπτο, μας δίδει ωραίες εικόνες από ελικόπτερα, μαχητικά αεροπλάνα, υποβρύχια, κουβέντες του στυλ, η σημαία δεν υποστέλλεται, και ζήτω η πατρίδα και ζήτω το έθνος και ζήτω τα νέα μνημόνια τα ξεσκισμένα!
Τώρα, όσον αφορά το σποτάκι με το παιδάκι που το τράκαρε το τρενάκι και έσπασε το χέρι, αριστερό η δεξιό δεν έχει σημασία.
Η ανοιχτή παλάμη είτε δεξιά είτε αριστερή, το ίδιο και το αυτό. Το ζήτημα, είναι να μην σπάσουμε τα πόδια μας, για να “σας πάρουμε” με τις κλωτσιές! Αρκετά πλέον με αυτό τον αισχρό λαικισμό.
Από την άλλη διαβάζω, με μεγάλη αγωνία, ότι κάποιος, κάποιοι, θα είναι μαζί με τους πολίτες της Βέροιας, από άλλη εκλογική περιφέρεια, όμως. Δηλαδή, εάν εκλεγεί ο συγκεκριμένος υποψήφιος, θα κρατά δύο καρπούζια σε μία μασχάλη. Και τους Βεροιώτες, και τους άλλους. Εκτός εάν εμείς είμαστε τα ροδάκινα και οι άλλοι το καρπούζι!
Η πραγματικότητα, προφανώς και είναι άλλη. Η “μεταφορά”, έγινε σε άλλη περιφέρεια για να σιγουρευτεί η εκλογή. Θα γίνανε και κάποιες εσωτερικές καραμπόλες και δεν κατέστη δυνατή η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη. Και επιλέχθηκε η πόλη, που είναι πιο κοντά στο νομισματοκοπείο!
Τώρα εκτός από την γνωστή εύσωμη παραλλαγή (τη φορούσε ο καλόγερος Σαμουήλ στο Κούγκι!), θα έχουμε και τον μπερέ του Τσέ. Θα τον φορά ο μίστερ πρόεδρος της λαικής ενότητας, τη στιγμή της εφόδου στο νομισματοκοπείο.
Θα κρατά και ντουντούκα και θα φωνάζει. Πέστε όλοι κάτω. Ακίνητοι. Εσύ, γιατί εκινήθεις! Ηγέρθητω! (σήκω επάνω στην ανδρική διάλεκτο!).
Εγώ πάντως, φίλοι μου, είμαι θλιμμένος, διότι συνειδητοποίησα, ότι, στην επόμενη παρέλαση των κομμάτων που θα εισαχθούν στο κοινοβούλιο, δεν θα είναι σημαιοφόρος η Ζωή μας!
