Δεδομένη-έτσι κι αλλιώς- είναι η παγκόσμια υπόσταση του αρχαίου ελληνικού κειμένου του Πλάτωνα (Απολογία Σωκράτη) που αναδεικνύει την πνευματική ταυτότητα του μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου. Δεδομένη και η δουλειά δυόμιση ετών του σκηνοθέτη Δήμου Αβδελιώδη με τον ηθοποιό Βασίλη Καραμπούλα που παρουσίασε το κείμενο στα αρχαία ελληνικά (με υπέρτιτλους για το κοινό) και το οποίο έμαθε σαν μουσική παρτιτούρα, όπως μας είπε στα παρασκήνια, μετά το τέλος της παράστασης του ΚΘΒΕ, που δόθηκε το βράδυ της Παρασκευής στη Στέγη.
Αυτό που εξέπληξε ευχάριστα, ήταν οι ουρές μπροστά στο ταμείο, από Βεροιώτες αλλά και ανθρώπους που ήρθαν και από γειτονικές πόλεις για να δουν την συγκεκριμένη παράσταση (που ενέταξε στο τριμηνιαίο χειμερινό της πρόγραμμα εκδηλώσεων η ΚΕΠΑ), αλλά δεν τα κατάφεραν λόγω εξάντλησης των εισιτηρίων…
Και βέβαια μοιραία σχολίαζε το κοινό πόσο κρίμα είναι που κόπηκε η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, από το πρωτότυπο, στα σχολεία...
Δεν είχε την ίδια τύχη…
Αντίθετα μια άλλη παράσταση ,για πολλούς λόγους αξιοσημείωτη, με το έργο «Ιάκωβος ή Υποταγή» του Ευγένιου Ιονέσκο που παρουσιάστηκε στο Χώρο Τεχνών την Κυριακή 29 Νοεμβρίου από το «ΘΕ.ΑΜ.Α.» – Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία, σε συνδιοργάνωση με την ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας, το Σχολείο Ειδικής Αγωγής Βέροιας και τη Μ.Α.μ.α. (Μέριμνα Ατόμων με Αυτισμό),ενόψει και της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου), δυστυχώς δεν είχε την ίδια τύχη…
Ρωτήσαμε στα παρασκήνια αμέσως μετά την παράσταση, τον σκηνοθέτη Βασίλη Οικονόμου, για τις εντυπώσεις του από την παρουσία τους στη Βέροια. “Ο κόσμος προφανώς δεν έχει αφυπνιστεί ακόμα σε σχέση με τον δικαιωματικό χαρακτήρα του ατόμου με αναπηρία σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής του ζωής και πόσο μάλλον στην τέχνη που έχει και πιο υψηλά στάνταρ. Αυτό όμως, για εμάς ως ομάδα (θέαμα) αποτελεί την δουλειά μας. Να αφυπνίσουμε δηλαδή τον κόσμο, ακόμα και αυτούς τους 100 που ήρθαν. Σημασία έχει ότι μας γνώρισαν με αφορμήτην παράσταση και κάποιοι άνθρωποι στη Βέροια, έστω και λίγοι”.
Η ανταπόκριση λοιπόν του κοινού σε σχέση με άλλες πόλεις που παρουσίασαν τη δουλειά τους, και παρά την δουλειά και την μεγάλη προσπάθεια των διοργανωτών και συνδιοργανωτών για την στήριξη της εκδήλωσης, μάλλον τους απογοήτευσε ως προς τον αριθμό και το ενδιαφέρον του κοινού, αφού ήταν η πόλη που είχε τον λιγότερο κόσμο όπως μας είπε ο κ. Οικονόμου.
Και βέβαια τα ερωτήματα είναι πολλά και ο προβληματισμός μοιραίος. Μήπως θα πρέπει να στηρίζονται περισσότερο και μεταξύ τους, ή να ενοποιηθούν οι αρκετές, κατά μόνας, παρόμοιες κοινωνικές δομές υπό την ομπρέλα π.χ. του Δήμου;
Σοφία Γκαγκούση
