Μια ακόμη προβληματική χρονιά για την αυτοδιοίκηση ξεκίνησε. Ο φετινός Ιανουάριος συνέπεσε όχι μόνο με την αλλαγή του έτους, αλλά και με την ολοκλήρωση του προγράμματος των πεντάμηνων της κοινωφελούς εργασίας, που επανέφερε τους Δήμους στην προηγούμενη κατάσταση των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού. Ένα πραγματικό 'λαχείο' το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ για τους Δήμους και τους Δημότες (πάνω από 400 άτομα εργάστηκαν από τον περασμένο Αύγουστο στους τρεις Δήμους της Ημαθίας), είναι αυτό που στις πόλεις και τα χωριά μας έβγαλε προσωπικό να καθαρίσει με τη σκούπα, να κόψει τα χόρτα στα πάρκα, να βάψει και να διορθώσει ατέλειες στις γειτονιές, και γενικά να προβεί σε απαραίτητες εργασίες που πολλά χρόνια είχαν να γίνουν. Το πρόγραμμα όμως τελείωσε, και στους Δήμους "μείναμε εμείς κι εμείς", όπως είπε ο δήμαρχος Βέροιας στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Ράδιο Τύπος FM. Ενώ τα όσα ακούγονται για νέο οκτάμηνο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας, μακάρι, ωστόσο είναι μάλλον άγουρο ακόμη.
Θυμάμαι την τέως Δήμαρχο Χαρούλα Ουσουλτζόγλου-Γεωργιάδη τα τελευταία χρόνια της θητείας της να μιλά συνεχώς για την ανάγκη συγκρότησης ενός δικτύου εθελοντών στους Δήμους, που θα καλύπτει σε έναν βαθμό αυτές τις ανάγκες της καθημερινότητας. Η τότε Δήμαρχος έβλεπε εκ των έσω τις αδυναμίες και διέκρινε προφανώς τη μελλοντική έντασή τους. Το ζήτημα είναι αν σήμερα τα δίκτυα αυτά των εθελοντών υφίστανται, κι αν αποτελούν τακτικά τμήματα της διοίκησης ώστε να ενεργοποιούνται κατά το δυνατόν και να προσφέρουν εργασία με την καθεαυτό έννοια της κοινής ωφέλειας. Αν πάλι δεν υφίστανται, καλό είναι να οργανωθούν, διότι η κατάσταση των Δήμων θα παραμείνει ως έχει για πολλά ακόμη χρόνια. Συνεπώς, ποτέ δεν είναι αργά για εθελοντισμό!
Κ.Π.
