Γεννήθηκε στην Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας το έτος 1912.
Με την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1922 ήρθε στην Ελλάδα.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και απεφοίτησε το 1938.
Διορίσθηκε καθηγητής Θεολογίας στο Δημόσιο μικτό οκτατάξιο Γυμνάσιο της πόλης της Βέροιας. Το έτος 1963 έγινε Γυμνασιάρχης και το 1966 Λυκειάρχης. Ήταν αυτός που επανίδρυσε το Σώμα του Προσκοπισμού στην πόλη της Βέροιας.
Ο εθελοντισμός μετά την ίδρυση του Σώματος Προσκόπων ανεπτύχθη στο μέγιστο βαθμό στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή. Με τις ενέργειες του μακαριστού Μητροπολίτη Αλεξάνδρου και την καθολική προσφορά του Σώματος Προσκόπων πραγματοποιήθηκε δενδροφύτευση πεύκων στην περιοχή Παπάγου, αυτό που σήμερα χαιρόμαστε και καμαρώνουμε ως «Άλσος Παπάγου».
Ο καθηγητής Παπαδόπουλος δίδασκε στους μαθητές του εκτός από την Ορθόδοξη Θρησκευτική Πίστη, την εργατικότητα, τον σεβασμό, την υπακοή και την πειθαρχία στον άνθρωπο, συνάμα και την αγάπη προς τη φύση.
Η κοινωνία της Βέροιας ωφελήθηκε από πνευματικούς ανθρώπους που εμαθήτευσαν κοντά του.
Ο αείμνηστος οργάνωσε συσσίτια για παιδιά και πολλές φορές οι πρόσκοποι, διένειμαν φαγητό σε φτωχές οικογένειες και αναπήρους (έχω ιδίαν πείραν).
Δεν ξεχώριζε πλούσιο ή φτωχό καθ’ ότι και αυτός υπήρξε φτωχό προσφυγόπουλο. Δημιούργησε μαζί με άλλους τις παραθαλάσσιες κατασκηνώσεις των προσκόπων στη Μεθώνη Πιερίας. Υπήρξε τοπικός περιφερειακός Έφορος. Διετέλεσε Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας. Προσέφερε πολλές σημαντικές πολιτιστικές και κοινωνικές υπηρεσίες για τις οποίες τιμήθηκε από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων και με το Χρυσούν Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.
Ο αείμνηστος καθηγητής μας μαζί με τη σύζυγό του την αρχοντική κ. Άννα αρχηγό του ορφανοτροφείου της Παιδόπολης «Καλή Παναγιά», αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία του κοινού καλού.
Όμως η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Το απόγευμα της 26ης Ιουλίου 1971, επιστρέφοντας από τη Μεθώνη σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Οφείλουμε να τιμούμε τέτοιους ανθρώπους οι οποίοι αποτελούν φωτεινά παραδείγματα προς μίμηση για τις επόμενες γενιές.
Θα σε θυμόμαστε για πάντα.
Αδάμ Δ. Θεοδωρίδης
Αναγνώστης-Μετοχίτης
Πηγές: Από το βιβλίο του κ. Π. Πυρινού
Φωτό: Από τη συλλογή του Λυκειάρχη
Θεόφιλου Σταυρόπουλου
