Δύο μέρες μετά τον αγώνα της ομάδας μας στο Αγρίνιο και με κρύο αίμα πια, κάνοντας μια ανασκόπηση στα γεγονότα που συνέβησαν πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια του εν λόγω αγώνα, θα θέλαμε να αναρωτηθούμε :
1. Πως γίνεται να διεξάγονται αγώνες Εθνικών Κατηγοριών κάτω από αυτές τις συνθήκες ζούγκλας και τρομοκρατίας
2. Πως γίνεται δήθεν νταήδες κουστουμαρισμένοι «πρόεδροι» ομάδων να περιφέρονται προκλητικά ανεμπόδιστοι πίσω από τον πάγκο των φιλοξενούμενων, καθυβρίζοντας απροκάλυπτα θεία, μητέρες, παίκτες και προπονητές, μένοντας ατιμώρητοι.
Επίσης, αισθανόμαστε την ανάγκη να :
1. Συγχαρούμε τους διαιτητές του αγώνα για την έντιμη προσπάθειά τους κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες
2. Βγάλουμε το καπέλο στους συνοδούς της ομάδας μας για την άψογη συμπεριφορά τους και στους αθλητές και προπονητές μας για το ήθος, την άψογη συμπεριφορά τους και τα τεράστια ψυχικά και αγωνιστικά τους αποθέματα.
Ο καθένας μας γνωρίζει ότι η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει και ότι τα εποχιακά φρούτα έχουν ημερομηνία λήξεως.
