Η σοκαριστική ομολογία του 32χρονου πιλότου για την δολοφονία της συζύγου του μπροστά στο βρέφος τους, προσθέτει ένα ακόμη ειδεχθές έγκλημα, σε μια σειρά αποτρόπαιων και ακραίων εγκληματικών ενεργειών που έχουν εμφανιστεί στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Έξαρση βιασμών και δολοφονιών, που εμφανίζονταν στατιστικά πολύ πιο σπάνια τα προηγούμενα χρόνια, είναι πλέον συχνά στα αστυνομικά δελτία και πλέον δεν μας εκπλήσσουν στον ίδιο βαθμό.
Όσοι προτρέχουν να αποδώσουν αυτή την έξαρση της εγκληματικότητας στην αθρόα έλευση αλλοδαπών, να σημειώσουμε ότι μπορεί να έχει παίξει κάποιον ρόλο, αλλά διαπιστώνουμε ότι και Έλληνες είναι πολύ ψηλά στην εγκληματική λίστα.
Πρέπει να υπάρξει προβληματισμός στην ελληνική κοινωνία και να μην «καταπιεί» τόσο εύκολα, ωσάν να είναι μια φυσιολογική εξέλιξη την τόσο μεγάλη έξαρση της εγκληματικότητας. Φυσικά αυτός ο προβληματισμός δεν μπορεί να θωρακίσει την κοινωνία, μια αποστολή που έχει η Πολιτεία, που εκτός από τους κατασταλτικούς-αστυνομικούς μηχανισμούς θα πρέπει να ενεργοποιήσει αποτρεπτικούς μηχανισμούς με βασικό την αυστηρή τιμωρία.
Η φιλοσοφία του δήθεν σωφρονισμού σε σκληρούς εγκληματίες και η χορήγηση αδειών και γρήγορων αποφυλακίσεων, κάνει απ’ ότι φαίνεται εκ του αποτελέσματος τους «κακούς λύκους» να μην φοβούνται ιδιαίτερα τις επιπτώσεις των εγκληματικών τους πράξεων. Όχι φρένο, αλλά χειρόφρενο στο έγκλημα…γιατί θα μας πάρει ο κατήφορος!
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας
