Γράφει ο Αναστάσιος
Βασιάδης
Με τον διάλογο που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, μεταξύ των θεσμικά κορυφαίων παραγόντων της κεντρικής πολιτικής σκηνής, σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων της Διασποράς, αναζωπυρώνεται ακόμα μια φορά η διαχρονική αναφορά στους συμπολίτες, που ζουν και δραστηριοποιούνται σε άλλες χώρες.
Αυτή η διαχρονική αναφορά συνδέεται με την γενικότερη προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του τόπου, για την οποία απαιτείται η συντονισμένη ενεργοποίηση και προσπάθεια ολόκληρου του στελεχιακού δυναμικού που διαθέτει γενικά η χώρα, αλλά και κάθε επιμέρους περιοχή.
Αυτό το αξίωμα επιβεβαιώνεται συνεχώς, καθώς πέραν από τις νομοθετικές διεργασίες με τις οποίες επιχειρείται να ξεπεραστούν οι διαχρονικές ασάφειες και να καλυφθούν τα οργανωτικά κενά, αποτελεί κοινή και αυτονόητη παραδοχή ότι τίποτα δεν προχωράει μόνο του και τα πάντα γίνονται με ανθρώπους. Καμιά διεργασία, κανένας μηχανισμός, καμία εξέλιξη δεν προωθείται αν δεν ενεργοποιηθεί ο παράγων «άνθρωπος» που αποτελεί τον κατευθυντήριο νου και την κινητήρια δύναμη σε κάθε προσπάθεια.
Ο τόπος έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει ανθρώπους με υψηλό επίπεδο γνώσης και τεκμηρίωσης, οι οποίοι μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα στην απαιτούμενη γενική προσπάθεια, εφόσον υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός δράσεων και δοθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις στον καθένα. Σημαντική και προβεβλημένη θέση στο ανθρώπινο αυτό δυναμικό κατέχουν οι απόδημοι συμπατριώτες μας.
Πρόκειται για τους συμπολίτες της διασποράς, οι οποίοι αναζητώντας νέες ευκαιρίες και καλύτερους όρους προσωπικής προόδου, βρίσκονται εγκατεστημένοι στην αλλοδαπή, όπου διαπρέπουν στον επιστημονικό, επιχειρηματικό, επαγγελματικό, αθλητικό, καλλιτεχνικό και πολιτικό τομέα. Αυτοί οι εκλεκτοί συμπολίτες αποτελούν τους αυτόκλητους καλούς πρεσβευτές του τόπου, αφού δεν σταματούν ούτε στιγμή να διακηρύσσουν την καταγωγή τους και να διατηρούν ζωντανούς τους δεσμούς με την πατρίδα τους και την τοπική κοινωνία από την οποία προέρχονται.
Το γεγονός δε ότι με τους προσωπικούς τους αγώνες έχουν καταξιωθεί στις χώρες που δραστηριοποιούνται, αποτελεί ένα ανεκτίμητο κεφάλαιο για την πατρίδα, το οποίο επιβάλλεται να αξιοποιηθεί προς όφελος της γενικότερης αναπτυξιακής προοπτικής του τόπου.
Η γενικότερη κίνηση που καταγράφεται από τις Αρχές, τους Φορείς και τους Παράγοντες, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της επακόλουθης ύφεσης, πρέπει να έχει συντεταγμένο και οργανωμένο το στελεχιακό δυναμικό του τόπου.
Αιχμή του δόρατος αυτής της προσπάθειας επιβάλλεται να αποτελέσουν οι συμπολίτες της διασποράς, οι οποίοι συνεχώς διακηρύσσουν την πρόθεσή τους και την επιθυμία τους να ενεργοποιηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό το οποίο απουσιάζει και χρειάζεται, είναι ο συγκεκριμένος κεντρικός σχεδιασμός βάσει του οποίου σε κάθε απόδημο συμπολίτη πρέπει να ανατεθεί συγκεκριμένος ρόλος και αποστολή.
Το γεγονός ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ο διάλογος για τα πλήρη πολιτικά δικαιώματα των συμπολιτών της διασποράς, αποτελεί θετική εξέλιξη.
Αυτό όμως δεν επαρκεί καθώς οι προκλήσεις της εποχής μας είναι άμεσες και επιτακτικές. Πέραν της νομοθέτησης για τα πλήρη πολιτικά τους δικαιώματα που ασφαλώς θα αποτελέσει αυτονόητη εξέλιξη, οι συμπολίτες της διασποράς επιβάλλεται να συμμετάσχουν στην αναπτυξιακή προοπτική του τόπου με συγκεκριμένο σχεδιασμό και ρόλους.
Στην κοινή αναπτυξιακή προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Πολύ περισσότερο οι προβεβλημένοι και καταξιωμένοι συμπολίτες που διαπρέπουν σε άλλες χώρες
