Ήταν συνειδητή επιλογή μου να απέχω από τη σημερινή έκτακτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Νάουσας, αντιλαμβανόμενος το τι θα επακολουθήσει. Τα όσα έκτροπα σημειώθηκαν μετά το τέλος της αποδεικνύουν περίτρανα ότι η αναγκαιότητα της "επαναστατικής γυμναστικής" είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στους μνημονιακούς καιρούς. Παρήγορο πάντως το γεγονός ότι είδαμε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου πολίτες και των δυο φύλων, αρκετούς από τους οποίους δεν έχω δει ποτέ στα 25 χρόνια που παραβρίσκομαι στις συνεδριάσεις. Όπως παρήγορο το γεγονός της... επανένωσης ψηφοφόρων, φίλων και υποψηφίων δημοτικών παρατάξεων, δυο χρόνια μετά τις εκλογές.
Μια επισήμανση για όσους άσκησαν το λειτούργημα του δημοτικού συμβούλου κατά το παρελθόν. Η δημοκρατία διαλέγεται δεν ταμπουρώνεται στη λογική "ότι πω εγώ και κανένας άλλος", σε υψηλότατους μάλιστα τόνους. Κλείνω με μια ακόμη επισήμανση. Δεν "απολογούμαι" σε κανέναν για το ότι έχω άποψη. Τα γεγονότα με δικαίωσαν, αναφορικά με το ότι θα ήταν στρατηγική ήττα μιας δημοτικής αρχής, μιας πλειοψηφίας την οποία εξέλεξε με τη βούληση του ο λαός του δήμου, να συρθεί σε μια συζήτηση για την οποία δεν ήταν έτοιμη. Τα ίδια θα έγραφα αν επιχειρούσε η μειοψηφία προηγούμενων δημοτικών συμβουλίων να φέρει αντίστοιχο θέμα στις τότε δημοτικές αρχές. Αυτά και ο... Άγιος Θεοφάνης να μας φυλάει! (Η τελευταία μου πρόταση είναι απολύτως προβοκατόρικη, στα πλαίσια της συνωμοσιολογίας που επικρατεί ότι ο Κουτσογιάννης θα γκρεμίσει το δημαρχείο για να κάνει το Ναό του Πολιούχου μας! Βοήθειά μας λοιπόν.)
