Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος απέστειλε στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα την ακόλουθη ευχαριστήριο επιστολή μετά την τελευταία επίσκεψή του στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας προκειμένου να προεξάρχει των λατρευτικών εκδηλώσεων της εορτής των Αγίων και Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην πρώτη μετά από αιώνες πανήγυρη του Παλαιού Μητροπολιτικού Ναού της Βέροιας.
Το κείμενο της Πατριαρχικής Επιστολής έχει ως εξής:
“Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Παντελεῆμον, χάρις εἴη τῇ ὑμετέρᾳ Ἱερότητι καί εἰρήνη παρά Θεοῦ.
Πλήρεις συγκινήσεως, εὐχαριστίας καί δοξολογίας πρός τόν φιλάνθρωπον Κύριον, τόν Θεόν τῶν Πατέρων ἡμῶν καί χορηγόν παντός ἀγαθοῦ, ἐπανεκάμψαμεν εἰς τήν σκοπιάν τοῦ Ἱεροῦ Φαναρίου, ἔχοντες βαθέως ἐντετυπωμένας εἰς τάς δέλτους τῆς καρδίας ἡμῶν τάς ἀναμνήσεις ἐκ τοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος τῆς ἀποκαταστάσεως καί τῆς παραδόσεως εἰς τήν λατρείαν τοῦ παλαιοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῆς ὑμετέρας εὐλογημένης πόλεως, τοῦ σεμνώματος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, ἀλλά καί ἐκ τῆς ἧς ἀπηλαύσαμεν συγκινητικῆς καί ἀβραμιαίας δοχῆς καί φιλοξενίας τῆς ὑμετέρας προσφιλοῦς Ἱερότητος καί τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῖν κλήρου καί λαοῦ αὐτῆς καί τῶν φιλοχρίστων ἀρχόντων αὐτοῦ.
Μεγάλως ἐχάρημεν δι᾿ ὅλην τήν εὐγλώττως μεμαρτυρημένην ἀνασυγκρό-τησιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τῆς Ἐπαρχίας ταύτης τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἥτις ἐπεσφραγίσθη διά τῆς ἐπαναλειτουργίας τοῦ παλαιοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, μετά πάροδον αἰώνων, κατά τούς ὁποίους ἔπαυσε νά τελῆται ἐν αὐτῷ ἡ Θεία Λατρεία τοῦ Τριαδικοῦ ἡμῶν Θεοῦ. Ἀσφαλῶς, ὄπισθεν τοῦ μεγάλου καί ἱστορικοῦ διά τήν Ἱεράν ὑμῶν Μητρόπολιν γεγονότος τούτου ὑποκρύπτεται ἡ δραστήριος ἐν τῇ ἀφανείᾳ αὐτῆς ὑμετέρα κενωτική θυσία, ὁ ἀδιάκοπος μόχθος καί ἡ διαρκής καί ἀνύστακτος μέριμνα, τά ὁποῖα πάντα, καθώς καί ἡ συμβολή τῶν ἐκλεκτῶν συνεργῶν ὑμῶν, συνετέλεσαν εἰς τά ἀγαθά καί τά θεάρεστα ταῦτα, τά ἐπισφραγισθέντα διά τῆς ἡμετέρας εὐλογητῆς παρουσίας καί τῆς τελέσεως τῆς πρώτης Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ σεβάσματι τούτῳ τῶν Ὀρθοδόξων Βεροιέων.
Οὕτως, ἡ ὑπερεικοσαετής ὑμετέρα ἀρχιερατική διακονία καί προσφορά εἰς τήν ἀποστολικήν καί ἁγιοτόκον Ἐκκλησίαν τῆς Βεροίας εὑρίσκει εὔφορον ἔδαφος εἰς τάς διψώσας καρδίας τῶν πιστῶν καί παράγει πλουσίους πνευματικούς καρπούς, τούς ὁποίους εἴχομεν τήν εὐκαιρίαν ἅπαξ ἔτι νά διαπιστώσωμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς, καθώς ἐγενόμεθα μάρτυρες τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἀγάπης τοῦ λαοῦ τόσον πρός τήν ἡμετέραν Μετριότητα, ὅσον καί πρός ὑμᾶς, τόν χρηστόν ποιμένα καί στοργικόν πνευματικόν πατέρα αὐτοῦ.
Ὅθεν, σπεύδομεν καί διά τοῦ παρόντος Πατριαρχικοῦ ἡμῶν Γράμματος, ἵνα ἐκφράσωμεν ὑμῖν φιλαδέλφως τάς θερμάς καί διαρκεῖς εὐχαριστίας ἡμῶν διά τήν εὐγενῆ πρόσκλησιν, τήν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν τῆς τελέσεως τῆς Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας εἰς τόν εὐπρεπῶς ἀνακαινισμένον μεγαλοπρεπῆ Βυζαντινόν Ἱερόν τοῦτον Ναόν τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, ἀντάξιον τῆς ἱστορίας καί τῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βεροίας, διά τήν ἑσπερινήν χοροστασίαν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἒθνῶν, τήν περιήγησιν εἰς τούς μοναδικούς ἱστορικούς χώρους τῆς καθ᾿ ὑμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καί, τέλος, διά τάς ἐπισκέψεις εἰς τήν Ἱεράν Σκήτην τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τήν ὁποίαν ἐκόσμησαν ἅγιαι καί σημαντικαί μορφαί τοῦ Ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ θεῖος κῆρυξ καί θεολόγος τοῦ ἀκτίστου φωτός Γρηγόριος, ὁ Παλαμᾶς, καί εἰς τό πολλάδιον τῶν εἰς Ἑλλάδα καταφυγόντων Ὀρθοδόξων Ποντίων, τήν ἐν Βερμίῳ Ἱεράν Μονήν Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, ἔνθα προσεκυνήσαμεν τήν ἐφέστιον Ἱεράν Εἰκόνα αὐτῆς.
Ἰδιαιτέρως δέ συνεκίνησεν ἡμᾶς ἡ τέλεσις ὑπό τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἱεροῦ τρισαγίου ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀλήστου μνήμης κατά σάρκα ἀδελφοῦ τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυροῦ Ἀλεξάνδρου, τοῦ πολλά προσενεγκόντος εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί εἰς τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου τό γεηρόν μέν σῶμα ἀναπαύεται ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Παναγίας Δοβρᾶ, τό δέ ἀθάνατον αὐτοῦ πνεῦμα ἐν σκηναῖς δικαίων, ἔνθα δικαιοσύνη καί ἀλήθεια κατοικεῖ καί ἐπισκοπεῖ ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ μόνος Κύριος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ἐκφράζοντες τοίνυν τήν ἐκ καρδίας πηγαίαν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐχαρι-στίαν πρός ὑμᾶς προσωπικῶς, Ἱερώτατε ἅγιε ἀδελφέ, ἐπεκτείνομεν ταύτην καί πρός πάντας τούς καλούς συνεργάτας ὑμῶν, κληρικούς καί λαϊκούς, ἰδιαιτέρως πρός τόν Ὁσιολογιώτατον Πρωτοσύγκελλον αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτην κύριον Ἀθηναγόραν Μπίρδαν, πολλά μογήσαντα ὑπέρ τῆς ἐπιτυχίας τοῦ Πατριαρχικοῦ ἡμῶν προσκυνήματος τούτου, ἀλλά καί πρός τάς ἐπιτοπίους ἀρχάς, πρός τούς ὁποίους πάντας καί προτρεπόμεθα ὑμᾶς ὅπως διαβιβάσητε τήν εὐαρέσκειαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τήν προσωπικήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν καί εὐχήν.
Ἐπί δέ τούτοις, μνημονεύοντες ἅπαξ ἔτι τῆς ἀφωσιωμένης ἀδελφικῆς ἀγάπης τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος, εὐχόμεθα αὐτῇ πᾶσαν ἀγαθήν δόσιν καί εὐλογίαν παρά τοῦ δωρεοδότου Κυρίου ἡμῶν, μακροημέρευσίν τε καί ὑγείαν σταθεράν, ταῖς πρεσβείαις τῶν Ἁγίων Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι εἴησαν ἀκαταμά-χητοι ὑπέρ ὑμῶν μεσῖται πρός τόν Θεόν κατά τε τό στάδιον τοῦ παρόντος βίου καί ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι, ἐπισφραγίζοντες τήν δωρεάν τῆς ὑμετέρας διακονίας διά τῆς Χάριτος καί τοῦ Ἐλέους τοῦ Κυρίου. Ἀμήν”.
