Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
ακόμη μία περίοδος Σαρακοστής έφθασε στο τέλος
και μία Μεγάλη Εβδομάδα ξεκινά, για να καταλήξουμε, για μία ακόμη φορά, ότι ένα
κοσμικό Πάσχα τελείωσε, έφυγε.
Δυστυχώς για εμάς, τα καημένα ανθρωπάκια, άλλη
μία χαμένη ευκαιρία!
Την ευκαιρία να βιώσουμε τα φρικτά και τρομερά
γεγονότα, των Αγίων ημερών!
Ας ελπίσουμε ο καλός Θεούλης, να μας δώσει και
άλλη ευκαιρία, μήπως και καταλάβουμε την ξεφτίλα μας, μήπως αντικρύσουμε τη
γύμνια μας, μήπως και κατανοήσουμε το μέγεθος και τον όγκο των αμαρτιών μας.
Αμαρτίες φοβερές, που προκαλούν αφανισμό
πόλεων, αμαρτίες εξαιτίας των οποίων ζούμε λιμούς, καταποντισμούς, ξηρασίες,
βάσανα, λύπες, στενοχώρια!
Αμαρτίες τρομερές που προκαλούν καταστροφές,
στεγνώνουν θάλασσες, υπερχειλίζουν ποτάμια, …
Ένα δα τόσο μικρό πραματάκι, που δεν είναι
ορατό, έχει αναστατώσει όλο τον πλανήτη, και ακόμη να συνειδητοποιήσουμε, τη
μηδαμινότητά μας!
Ας παρακαλέσουμε, να μας δοθεί και άλλη ευκαιρία,
μήπως και καταλάβουμε, ότι ο Χριστός μας, ο Κύριός μας, ο κυρίαρχος των πάντων,
δεν κουβαλούσε απλά ένα κομμάτι ξύλο, κρατούσε το όπλο, με το οποίο νικήθηκε ο
θάνατος, "έφερε" πάνω στους ώμους Του το σύμβολο της νίκης, το
σύμβολο της ζωής, το Σταυρό!
Φθάσαμε στο σημείο, από το φόβο του θανάτου, να
αρνούμαστε να εορτάσουμε τη νίκη του Χριστού, κατά του θανάτου (θανάτῳ θάνατον
Πατήσας).
Δεν μπορούμε να χωνέψουμε (ανθρώπινο και
γήινο), ότι με το θάνατό μας ξεκινά η ζωή.
Εδώ κάτω είμαστε περαστικοί και με τον
σωματικό μας θάνατο, αρχίζει η αιώνια ζωή!
Και ενώ ήμουν βυθισμένος σε τέτοιες σκέψεις
και έριχνα και κλεφτές ματιές στην ταινία με τον Χόρν, αλίμονο στους νέους,
ξαφνικά έφοδος από ούφο, εξωγήινους, με τσουβαλιάσανε σε ένα διαστημόπλοιο και
με μεταφέρανε πίσω από μία πόρτα και παρακολουθούσα, χωρίς να βγάζω άχνα!
Πίσω από την πόρτα υπήρχε ένας τοίχος, που
χώριζε δύο μέρη.
Στο ένα, μικρό σε έκταση, δεν πρέπει να είχε
πολλά ανθρωπάκια, επικρατούσε απόλυτη ησυχία, ηρεμία, γαλήνη!
Το άλλο τμήμα ήταν τεράστιο, δεν μετριότανε η
έκτασή του και υπήρχανε μέγαρα, με πάρα πολλούς ορόφους.
Ένα χάος. Φωνές, ουρλιαχτά, πρόσωπα σκυθρωπά,
βασανισμένα και σκοτάδι, πολύ σκοτάδι και ξαφνικά φως, πολύ φως!
Επειδή όμως, σας έχω "πει" σε άλλα επεισόδια,
ότι είμαι τέρας εξυπνάδας, τρεις, πέντε,
πενήντα πέντε, με την πρώτη, για αυτό δεν είχα καταλάβει που βρισκόμουνα και τι
γινότανε, αν και κάτι ψιλιαζόμουνα, αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω!
Που λέτε φίλοι μου, καθώς βαδίζανε οι ένοικοι
του συγκεκριμένου χώρου, ενώ υπήρχε απόλυτο σκοτάδι, αναβοσβήνανε πάνω
τους λαμπάκια, σαν φωτορυθμικά, και
φαινότανε οι αμαρτίες που είχανε κάνει και επειδή ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, για
αυτό και πάρα πολλά τα λαμπάκια και το φως.
Στο ισόγειο των κτιρίων, υπήρχανε και φωτεινοί
πίνακες, με τους υποψήφιους ενοίκους και ξαφνικά είδα και την αφεντιά μου, με
λαμπάκια που αναβοσβήνανε και γράφανε, Γιαννάκη τρως!
Όχι, φώναξα αυθόρμητα και αμέσως, είδα την
απάντηση Γιαννάκη και ψεύδεσαι και τρως!
Περιττό να σας πω, πόσους επωνύμους και
ισχυρούς είδα.
Υπήρχανε και αρκετοί, ισχυροί ρασοφόροι, στους
οποίους τα λαμπάκια αναβοσβήνανε και τους θυμίζανε, πόσες ψυχές χαθήκανε
εξαιτίας τους!
Χιλιάδες άνθρωποι φεύγουν απ' τη ζωή,
ανεξομολόγητοι και ακοινώνητοι.
Ο εγκλεισμός που έχει επιβληθεί σε συνδυασμό με τις οικονομικές δυσκολίες, έφερε πολλούς
συνανθρώπους σε δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις, οι οποίοι δεν μπορούσανε να
αντλήσουνε δύναμη και παρηγοριά στην Εκκλησία, τις Άγιες μέρες της Σαρακοστής.
Και ξαφνικά, φωνές, σπρωξίματα, κάντε σαπέρα
να περάσω, ούρλιαζε κάποιος, καλοντυμένος κύριος, δεν μπορώ να περιμένω στην
ουρά, ξέρεις ποιος είμαι εγώ και τα λοιπά και τα λοιπά!
Ακούστηκε και μία φωνή, από ένα γεροντάκι,
Πέτρο πρέπει να τον λέγανε, αφήστε τον να περάσει!
Μεγάλε, είπε ο πλούσιος, ο δυνατός, ξέρεις
ποιος είμαι εγώ, δεν μπορώ να καθυστερήσω, εάν είναι να δώσουμε και κάτι
παραπάνω, σήμερα πούλησα το σπίτι ενός που του είχα δανείσει με τόκους, ξέρεις
εσύ, και τα κονόμησα, χώρια που τώρα με την πανδημία, η αισχροκέρδεια έχει
εκτιναχθεί στα ύψη!
Άντε σε παρακαλώ και γρήγορα, βιάζομαι, σήμερα
είναι Μ. Παρασκευή και πρέπει να προλάβω, να παρακολουθήσω Εκκλησία στην
τηλεόραση, και να δω αν στρώσανε και το καινούριο κόκκινο χαλί που τους δώρισα,
αγόρασα και καινούρια κόκκινη γραβάτα, μάρκας με έκαψες, και καινούριο μαύρο
κοστουμάκι, μάρκας τρέχα γύρευε, … τι είναι δω που ήλθα.
Πρέπει να παραβρεθώ και σε μία "διαδικτυακή
χασαποταβέρνα", για να θρηνήσουμε με ουζάκι και ψαράκι, δεν πρέπει να
ξεχνάμε τα έθιμα, Μ. Παρασκευή όλα τα μαγαζιά θα ήτανε κατάμεστα, σε ένδειξη «βαρύτατου»
πένθους!
Από το μεσημέρι, έχω που πίνω.
Σήμερα όπως σου είπα είναι μεγάλη εορτή, είναι
Μ. Παρασκευή!
Και αύριο είναι Μ. Σάββατο, θα Τον
αναστήσουμε, στα διαδικτυακά μπουζούκια, χαμός θα γίνει.
Την κυρία την αγόρασα μία γούνα και ένα
διαμάντι και θα πάει να προετοιμάσει το τραπέζι και τη μαγειρίτσα, και εγώ κάπου
θα βρω να πάω με το γκομενάκι, για να με αναστήσει και μένα!
Άντε ρε γέρο, πες μου τι είναι εδώ, και πως
ήλθα.
Περιττό να σου πω το περιβάλλον, δεν μου
ταιριάζει καθόλου, τρε μπανάλ!
Καλά δεν θυμάσαι τίποτα, είπε ο "γέρος".
Το μεσημέρι, την ώρα που ήθελες να χορέψεις
του "Βοτανικού ο μάγκας", και
να σε βλέπουνε σε όλο το πανελλήνιο, είπες βαφτίζω το γρούνι, χορτόπιτα και
πήγες να το καταβροχθίσεις, καλά δεν θυμάσαι.
Έμεινες επί τόπου, ήλθανε τα ασθενοφόρα, σε
μεταφέρανε και με ελικόπτερο, επειδή ήσουν δυνατός, οικονομικά, αλλά μεγάλε,
τζίφος.
Τα κακάρωσες, τα τίναξες, κοινώς ψόφησες!
Ντάξει ρε μεγάλε, μόνος σου το είπες πριν,
είμαι δυνατός οικονομικά, που πάει να πει, μπορώ να αγοράσω τα πάντα.
Πες μου πόσο πάει η ταρίφα, για να την κάνω! Σου
είπα, δεν υπάρχει θέμα, αγοράζω τα πάντα!
Και ξαφνικά αρχίζει να ακούγεται, το υπέροχο
ζειμπέκικο, σε μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση!
"Του
Βοτανικού ο μάγκας πέθανε την Κυριακή,
και
τον κλάψαν οι κοπέλες κι όλοι οι φίλοι οι καρδιακοί".
Του
Βοτανικού το μάγκα, το καλύτερο παιδί,
στα
μπουζούκια, στις ταβέρνες πια κανείς δε θα τον δει
Του Βοτανικού ο μάγκας είχε ωραίο παρελθόν
απ' τα γλέντια και απ' τους μάγκες θα 'ναι τώρα πια απών.
Ξεψάρωσε ο "ισχυρός", άντε
επιτέλους, αρχίσαμε να καταλαβαινόμαστε, γέρο.
Τι με πιλατεύεις τόσην ώρα;
Πες μου πόσα θέλεις, και θα σου στείλω τα
διπλά!
Τέτοια
πώρωση με το χρήμα, με την εξουσία. Τόσο σκληρόκαρδος!
Ακόμα
δεν κατάλαβες.
Ο
θάνατος δεν λαδώνεται, δεν εξαγοράζεται!
Τι
μας λες, ρε μεγάλε.
Ο
πρωθυπουργός είναι κολλητός μου, διορίζουμε υπουργό όποιον γουστάρουμε, και
"ελέγχουμε", αρχιεπισκόπους, μητροπολίτες, πατριάρχες, ότι θέλουμε
κάνουμε.
Άντε
θα κανονίσω, όχι να κοπούν οι μισθοί των ιερέων, αλλά να διπλασιαστούν.
Ορίστε
προσφέρουμε και στην Εκκλησία!
Άντε
τώρα που γυρίζει, τι άλλο θέλετε!
Α
εκεί πίσω από τις κουρτίνες τι έχει;
Πίσω
από κάθε κουρτίνα υπάρχει ένα κουτί, είπε το γεροντάκι, τα αγοράζω όλα, είπε ο
δυνατός.
Όλο
χαρά ο πλούσιος, αφού τα αγόρασε όλα τα κουτιά, σου λέει θα κέρδισα και την
ελευθερία μου και άρχισε να τα ανοίγει.
Το
πρώτο κουτί έκρυβε τη λέξη Άδης, κιτρίνισε ο υπερήφανος, το δεύτερο τη λέξη
χάρος και στο τελευταίο υπήρχε η λέξη θάνατος!
Τι
γίνεται εδώ, δεν παίζω είπε ο αυθάδης!
Άκου
να δεις ανθρωπάκο!
Άκου
να δεις γέννημα οχιάς!
Εδώ
που ήλθες και θα έλθει και αυτός που πληκτρολογεί, αυτό το σιχαμένο σκουλήκι,
τα χρήματα, τα ρούχα τα όμορφα, τα φανταχτερά, δεν αξίζουν τίποτα.
Εδώ
δεν παίζουμε!
Εδώ
ισχύουν άλλοι κανόνες, εδώ είναι αλλιώς!
Μιλάς
για εξουσία και δύναμη. Ε και!
Ξέρεις
τι σημαίνει εξουσία, εδώ που ήλθες;
… και τότε ο Ιησούς τόνισε στους μαθητές
Του: "ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη
εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σε εσάς όμως δεν
πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει
να γίνει υπηρέτης σας και όποιος από εσάς θέλει να γίνει πρώτος πρέπει να γίνει
δούλος όλων".
Ορίστε, φίλε μου, τι σημαίνει εξουσία.
Όχι τα κόκκινα χαλιά και οι μπάντες και οι
αυτοκινητάρες και οι υποκλίσεις!
Θέλεις να γίνεις μεγάλος, πρέπει να μάθεις
να υπηρετείς. Έτσι απλά.
Εδώ που ήλθες, δεν φεύγεις, εδώ θα μείνεις
και θα υποφέρεις.
Η μόνη εξαίρεση που μπορεί να γίνει, είναι
να ακούσεις το αγαπημένο σου ζειμπέκικο, σε άλλους στίχους, σε στίχους χοντρού
εκ Καρδίτσης, που ζει στη Βέροια και σας ενοχλεί!
Άκου λοιπόν, αλλά δυστυχώς τώρα, δεν έχεις
άλλη ευκαιρία. Δεν έχεις χρόνο επιπλέον!
Του
κορονοιού ο μάγκας, πέθανε στο θέρετρο
και
μαζευτήκαν οι τραπεζίτες να του αγοράσουν ένα φέρετρο,
των
αγορών το μάγκα, τον καλύτερο επενδυτή,
στις
τράπεζες και στα χρηματιστήρια πια κανείς δεν θα τον δει.
πάντα
όμορφα γλεντούσε με τους επενδυτές
και
τον ψάχναν όλοι μέσα στις αγορές,
των
αγορών το μάγκα, τον καλύτερο επενδυτή,
στις
τράπεζες και στα χρηματιστήρια πια κανείς δεν θα το δει.
των
αγορών ο μάγκας, είχε πολυτελές αυτοκίνητο
τώρα όμως το κορμί του κείτεται ακίνητο
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
