Η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη μετά την περίοδο ενημέρωσης και πειθούς για τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού να περάσει στην φάση επιβολής του σε περισσότερες κατηγορίες εργαζομένων. «Κάνοντας ταμείο» στα ποσοστά εμβολιασμένων που εργάζονται σε «ευαίσθητους» κλάδους, συμπεραίνουν μάλλον ότι πρέπει να ανέβει κι άλλο ο αριθμός και γι΄αυτό πλέον γίνεται κουβέντα από «μπόνους» μέχρι «υποχρεωτικότητα». Σίγουρα προβληματίζουν περιπτώσεις ανεμβολίαστων εργαζομένων, αλλά θα πρέπει η κυβέρνηση με μεγάλη προσοχή να λάβει υπόψη τα κοινωνικά, νομικά και ηθικά εμπόδια, τους συνταγματικούς περιορισμούς και να βρει την σωστή λύση για να μην δώσει λαβή κυρίως στους αρνητές να ξεκινήσουν μια νέα σειρά συνωμοσιολογικών σεναρίων.
Το «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος», ίσως δεν είναι η καλύτερη λύση, εξάλλου μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για νεότερη λόγια παραφθορά της φράσης “όν ού τύπτει λόγος ουδέ ράβδος” (σε όποιον δεν πιάνει ο λόγος δεν πιάνει ούτε το ξύλο). Ας το σκεφτούν οι κυβερνώντες γιατί τέτοιου είδους δράση φέρει μεγαλύτερη και ίσως πιο επιζήμια αντίδραση.
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας