Δηλαδή οι αέρηδες συνεχώς θα ρωτούν
τι σκέφτεται το καλοκαίρι
η θάλασσα,
τα κύματα,
τα υποβρύχια,
και γω μ` ένα έψιλον μοναχά στην τσέπη
θα σκέφτομαι πως να διορθώσω τον κόσμο;
Με τέτοιες σκέψεις προχώραγα στο Άγιο Όρος
την ίδια ώρα που οι καλόγεροι
ψάρευαν τις αλήθειες της θάλασσας
και οι καμπανοκρουσίες των μοναστηριών
διόρθωναν τον Κόσμο.
Έτσι τους είδα εν σειρά ευθυτενείς
να γονατίζουν,
να προσκυνούν,
να προσεύχονται,
να σιγοψιθυρίζουν «τα μέσα τους»
κι` ο έξω Κόσμος
να τηρεί
το εβδομαδιαίο πρόγραμμα της επανάληψης.
Έσφιξα το χέρι της Παναγούδας
και κατηφόρισα προς την Πορτάρα.
Όλο και όλο
μια προσευχή που έψαχνε τον Κόσμο ήμουνα.
Γιάννης Ναζλίδης
21 Ιουνίου 2025