Ένα βήμα ανάδειξης της προσωπικότητας και του έργου του πρώτου Έλληνα Ακαδημαϊκού, του Αναστάσιου Μιχαήλ από τη Νάουσα, ήταν η εκδήλωση του 3ου Γυμνασίου στην Εστία Μουσών, το απόγευμα της Πέμπτης. Εξαιρετική η ιστορική αναφορά του ομιλητή Χαράλαμπου Μηνάογλου (είναι Διδάκτωρ νεώτερης ιστορίας του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), που ξεκίνησε λέγοντας ότι καλώς πρέπει η Νάουσα να είναι υπερήφανη για τον Μιχαήλ, ωστόσο κακώς δεν τον ξέρει.
Ο κ. Μηνάογλου στάθηκε κυρίως στο έργο του γεννημένου στη Νάουσα λογίου, μέσα από την παρουσία του σε χώρες της Ευρώπης, όπου έτυχε ευρείας αποδοχής και αναγνώρισης, και τελικά την ανακήρυξή του το 1707 ως Ακαδημαϊκού στο Βραδεμβούργο (Βερολίνο). Ο ομιλητής στάθηκε ιδιαιτέρως στο ότι ο Μιχαήλ τόνιζε σε κάθε περίπτωση την ελληνική και τη ναουσαίικη καταγωγή του (naousensis στα λατινικά), αλλά και στο έργο που επιτέλεσε στην Ευρώπη υπέρ της Ελλάδας, σε μια περίοδο με έντονο το ανθελληνικό στοιχείο (μέχρι αμφισβήτησης της ύπαρξης Ελλήνων!). Ο κ. Μηνάογλου αναφέρθηκε ειδικότερα στον λόγο τεράστιας σημασίας που εκστόμισε την ημέρα της ανακήρυξής του ως Ακαδημαϊκού ο Αναστάσιος Μιχαήλ, όπου με τεκμηριωμένα γλωσσολογικά και ιστορικά στοιχεία κονιορτοποίησε τα ανθελληνικά επιχειρήματα, αποδεικνύοντας ότι γλώσσες όπως η εβραϊκή, η λατινική, η ρωσική, η γαλλική κ.ά. έχουν εξέλιξη και απόσταση παρασάγγας μεγαλύτερη από την εποχή του Μεσαίωνα απ' ό,τι η ελληνική με τα ελληνικά του 5ου αιώνα. Μάλιστα τόνισε κλείνοντας, πως όταν ο Μιχαήλ αποφάσισε τον συγκεκριμένο λόγο με θέμα τους νέους Έλληνες να τον κάνει βιβλίο, αυτό αποτράπηκε από την ανθελληνική μερίδα στη Γερμανία, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει μόνο ένα ημιτελές αντίτυπο στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Ο κ. Μηνάογλου ανέφερε στη συνέχεια για το καταφύγιο που βρήκε ο Μιχαήλ στη Ρωσία του Τσάρου του Α΄ ως ο πρώτος μεγάλος Έλληνας εκεί, με πολύ σπουδαίες θέσεις και παρασκηνιακό ρόλο υποστήριξης του Ελληνισμού.
Ο κ. Μηνάογλου έκλεισε σημειώνοντας πως ο Αναστάσιος Μιχαήλ (πέθανε το 1725)ήταν ένας από τους πέντε σπουδαιότερους Έλληνες λογίους την περίοδο της Τουρκοκρατίας, προτείνοντας μάλιστα την τοπική κοινωνία και τις αρχές να αναδείξουν το έργο του στα σχολεία.
Τον ομιλητή προλόγισαν οι κ.κ. Νίκος Κύρου και Χρήστος Ζάλιος.
