Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
επειδή έχω βαρεθεί να ακούω ευχές στον αέρα και επειδή πενθώ που τέλειωσε το νέξτ τοπ μόντελ και δεν θα έχω να ψηφίσω, για αυτό, θα είμαι σύντομος.
Να μην σας κουράσω με περιττές γραμμούλες και λογάκια και σας χαλάσω το ρόζ συννεφάκι το οποίο έχετε καβαλήσει και πετάτε!
Το συννεφάκι βέβαια μπορεί να είναι και γαλάζιο, ουδεμία σημασία έχει!
Ας ευχηθούμε λοιπόν καλό ταξίδι στη χρονιά που φεύγει και ας ετοιμαστούμε να υποδεχτούμε τη νέα, με αισιοδοξία και ηρεμία.
Θα είναι, θα μας πούνε μία καλύτερη χρονιά, προφανώς θα εννοούνε ότι δεν θα συλλάβουνε, έναν άλλο Κασόγκι και θα τον παραδώσουνε στο καθεστώς, το «δημοκρατικό» της Σαουδικής Αραβίας, για να τον κόψουνε κομματάκια!
Που είστε ρε μάγκες του παγκόσμιου συστήματος της Δύσης για να καταδικάσετε, εσείς οι φιλελεύθεροι!
Επίσης στη γειτονική χώρα των Σκοπίων, όλοι γνωρίζουμε με ποια μεθοδολογία βρεθήκανε οι βουλευτές που λείπανε.
Με βιογραφικά φυλακής και με βαλίτσες με … χαρτομάντηλα, να γυροφέρνουνε και να αλλάζουνε χέρια και πόδια.
Που είναι ρε μάγκες η ευαισθησία σας, στις δημοκρατικές διαδικασίες!
Πείτε μας που την χάσατε, για να βάλουμε όλοι ένα χεράκι, να την αναζητήσουμε (ευαισθησία) και να τη βρούμε!
Πηγαίνεις στο φούρνο και ακούς τη γριούλα να λέει, ότι έχει δυνατότητα να αγοράσει με ένα δίευρο και δεν λυγίζεις, κοπρίτη που τάζεις και ανάπτυξη!
Εισέρχεσαι σε φαρμακείο, για να αγοράσεις προφυλάξεις όχι ληγμένες και για χοντρούς και βλέπεις το γέρο να κουβαλά μία σακούλα φάρμακα και να μετρά τα κέρματα για να δει τι μπορεί να δώσει!
Ρε άντε ούστ, ξεφτιλισμένοι, ρόζ και γαλάζιοι.
Διαλύσατε τα γηρατειά, τους κόπους μιας ζωής και έχετε το θράσος να εμφανίζεστε και να τάζετε. Θα μου πείτε τάξιμο είναι, δεν κοστίζει και τίποτα!
Μπορείς να μου πεις ηλίθιε, πως θα εξαφανιστεί από το χαμογελαστό και υπομονετικό πρόσωπο του Έλληνα και της Ελληνίδας, η θλίψη, και η μελαγχολία;
Σε βρίσκει έξω ο Μήτσος και σου λέει.
Τα έμαθες, ο γιος του φίλου μας του Γιωρίκα, είναι στο νοσοκομείο.
Η καρδιά του, άρχισε να χάνει λάδια!
Παλικάρι νέο, που αντί να έχει αγκαλιά κανά δίμετρο γκομενάκι, έχει αγκαλιάσει τον ορό και τον πάει βόλτα.
Πρέπει να σας ευχηθώ, γιατί άραγε;
Για να μεγαλώσει η φτώχεια,
για να πληθαίνουν καθημερινά αυτοί που ζητούν γάλα για τα παιδιά τους,
για να μας επαναφέρουν το χαμόγελο,
για να «αναστήσουν» το σύστημα υγείας,
για να μειώσουν τη διαφθορά, για να μειώσουν την εγκληματικότητα,
για να επαναφέρουν το φιλότιμο στον Έλληνα,
για να μην μας πάρουν τα κεραμίδια,
για να ξανασυνδέσουνε το ρεύμα,
για να μας δείξουν το δρόμο της τιμιότητας και της εργατικότητας,
για να μας κοιτάξουν στα μάτια και να μας μιλήσουν ειλικρινά,
για να ξεπουλήσουν τα πάντα (Μακεδονία ήταν και παέι!),
για να μας δώσουν πετρέλαιο για να μπορούμε να ζεσταθούμε, …
Και τι δεν θα μπορούσε να γράψει κανείς.
Εντάξει, εγώ έσφαλα και έχω τέσσερα παιδιά.
Το κατανοώ πρέπει να πληρώσω.
Εσείς, όμως ανθρωπάκια της δεκάρας και όχι του ευρώ, διαλύσατε και αυτούς με το κανένα!
Για αυτό φίλοι μου, για μία ακόμη φορά, θα πληκτρολογήσω προς το ηλίθιο σύστημα και τους εκφραστές του, ρε άντε, ΟΥΣΤ!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
ΥΓ.
Ψηφοφόρε, γίδι Γιάννη Βελέντζα, η χρονιά που θα έλθει, θα είναι χρονιά εκλογών.
Προσοχή τι θα ψηφίσεις και ποιούς ή ποιές!
